എന്റെ സഖിമാര്് എന്നും വാക്ക് കളുടെ നിര്വച്ചനതിനും അപ്പുറമായിരുന്നു ........... ജീവിതം ആകുന്ന ഈ യാത്രായില് കാലം കയ്പിടിച്ചു ചേര്ക്കുകയും .... പിന്നെടെപ്പോഴോ അടര്ത്തിമാറ്റുകയും ചെയ്ത്തവര്......... പിരിയരുതെന്നാഅഗ്രഹിച്ചിട്ട് കാലം അടര്ത്തിമാറ്റി......... അപ്പോഴും ഇല കൊഴിഞ്ഞ മരം തളിര്ക്കുന്നത് പോലെ എനിക്കും പുതിയ സൌഹൃദങ്ങള് കിട്ടി ......... അപ്പോഴും അകന്നു പോയവരെ കുറിച്ചുള്ള ഒര്മ്മകളിന്......... വീണ്ടും കാണാം എന്ന പ്രാതീക്ഷയും ... വ്യാമോഹങ്ങളും മുന്നോട്ടുനയികുന്നു .................. ഇവരില് ആരെകുറിച്ചു.. എന്തു പറയണം ഞാന് .... അറിയില്ല..........
നാട്ടു വഴിയിലൂടെ അദൃമായ് കൈയ് പിടിച്ചു പള്ളിക്കൂടത്തില് കൊണ്ടുപോയ മിനി ചേച്ചിയെ കുറിച്ചുപറയണോ .... അപ്പൊ മടിപിടിച്ചൂ ഞാന് ഒപ്പിച്ച കുരുത്തകേടുകള് വര്ണ്ണിക്കേണ്ടിവരും , എന്നാലും അമ്മേടെ അടിയില് നിന്നും ചേച്ചി എന്നെ ഒരുപാടു പ്രാവിശ്യം രക്ഷിച്ചിട്ടുണ്ട് (അന്ന് ഞാന് ഭയന്ക്കരമടിച്ചിയായിരുന്നു -പഠിക്കാന് പോകാന് )... അന്നത്തെ ബല്യകാല സഖികളില് പലരും എന്നും നല്ല കുട്ടുകരായ് ഒപ്പം ഉണ്ട്... അബിളീം , സിനും, ശ്രീജയും, സബിതയും വാവയും ഒക്കെ അവരില് ചിലര് മാത്രം ............
പിന്നെ ഹൈസ്കൂള് എത്തിയപ്പോ അശ്വതി യേകിട്ടി ഒരു മത്സരത്തിനുള്ള ധൈരൃം തന്നത് അവളാണ്... ഒന്നു ശ്രമിച്ചു നോക്കടി എന്ന്പറഞ്ഞു അവള് നിര്ബന്ദിച്ചതുകെണ്ടാ പ്രസംഗ മത്സരത്തിനു ചേര്ന്നതും ഒന്നംസംമ്മാനം കിട്ടിയതും (ര്സ്.250) അന്നത്തെ എട്ടാം ക്ലാസ് കാര്ക്ക് അത് വലിയ തുക തന്നെയാ .......... പക്ഷെ അന്ന് അശ്വതി എനിക്ക് മനസിലാക്കിതന്ന്തു പിന്നെടെത്രയോ വേദിയില് എന്നെ സഹായിചിട്ടുണ്ട്.......... സ്കൂളിലും കോളേജിലും നല്ല പ്രസംഗിക എന്നെ പേരും...... സമ്മാനങ്ങളും ഇന്റേണല് മാര്ക്ക് നേടിത്തന്ന തകര്പ്പന് സെമിനരുകളും എല്ലാം ..................... അശ്വതി അന്ന് പകര്ന്നു തന്ന അത്മവിശൃസത്തിന്റെ ഫലം മാത്രം ആണ് ............ അച്ഛനും, അമ്മയും , ടീച്ചേഴ്സും , കുട്ടൂകാരും ഒക്കെ എന്നെ ഒരുപാടു പ്രോത്സാഹിപ്പിച്ചിട്ടുണ്ടു............ മേരിബര്ണാട്ടീച്ചര് ഒത്തിരി മോട്ടിവേറ്റ് ചെയ്തിട്ടുണ്ട്....
പ്രീ- ഡിഗ്രി ക്ലാസ്സിലെ മമത , സ്മിത , ലാലിമ , മെരിന്, പിന്നെ സജീവന് സാറിന്റെ ട്യൂഷന് ക്ലാസ്സും ഒക്കെ ജീവിതത്തില് എന്നേലും മറക്കാന് പറ്റുമോ ... സന്ധൃയും ആയി ഏറ്റവും കുടുതല് അടുപ്പിച്ചതും ട്യൂഷന് ക്ലാസ്സ് ആയിരുന്നു ... ക്ലാസ്സില് എന്നും നിശബ്ത ആയിരുന്നവള് ആക്റ്റീവ് ആകാന് തുടങ്ങിയതു ആ കാലത്താണ്
ബി .പി സി കോളേജിലെ ജീവിതം ആണ് എന്നെ ശരിക്കും ആക്റ്റീവ് ആക്കിയത് ... അതിന് മുന്പൊക്കെ ഞാന് ഒരു തൊട്ടാവാടി ആയിരുന്നു.... മാനേജ്മെന്റ് സ്റ്റുടന്സ്സ് അക്ടിവാകണം എന്നാ ഉപദേശം ഒരുപാടു പ്രച്ചേദനം ആയിട്ടുണ്ട്... പക്ഷേ ഏറ്റവും വലിയ ഭഗൃം കിട്ടിയത് ടിബൈറ്റ് കോംബറ്റീഷന് തന്നെ ആയിരുന്നു ..... ഒത്തിരി ഹോംവര്ക്ക് ചെയ്തിട്ടാണെക്കിലും നന്നായി പ്രേര്ഫോം ചെയ്യാന് കഴിഞ്ഞു .. എബി സാര് പോലും അഭിനന്ദിച്ചു ........ അതൊരു വലിയ കാര്യം തന്നെയാ .... ഒരുപാട് കുട്ടുകാര് ബി.പി.സി തന്നു .. പക്ഷേ കോളേജ് വിട്ടതിനു ശേഷം ആരുമായും അടുപ്പമില്ലയിരുന്നു പിന്നെ ഒര്കൂട്ടാണ് കുറച്ചുപേരെ എന്കിലും കാണിച്ചുതന്നത് ......
പിന്നെ മാക്ക്ഫാസ്റ്റ് (MACFAST) ഒരുപാടു സൌഹൃദങ്ങള് നല്കി , ഇന്നും തിരക്കും ടെന്ഷനും ഒരുപടുണ്ടായിട്ടും ആ സെഔഹൃദങ്ങള് ഇന്നും നിറം മങ്ങാതെ നില്കുന്നുണ്ട് ........ഫോണ്, എസ് .എം .എസ് , ഓര്ക്കുട്ട് ... എല്ലാം അതിനുള്ള സുപ്പോര്ട്ടിംഗ് ഫാക്റ്റര് ആണെന്നതില് സംശയമില്ല .... അതില് ഏറ്റവും വലിയ പങ്ക് ലിണ്ടയുടെ മാക്ക്എംബിഎ യാഹൂഗ്രൂപ്സ് സിനു തന്നെ യാണ് .... പിന്നെയും ഒരുപാടു കുട്ടുകരെ കിട്ടിയിട്ടുണ്ട് പലപ്പോഴായി പലയിടത്തും വച്ചു കണ്ടുമുട്ടിയവര് ..... ബസ്സ് യാത്രയ്കിടയില് വച്ചാണ് അധികവും.... പിന്നെ കുടെ വര്ക്ക് ചെയ്യുന്നവര് ...........
എന്റെ സുഹൃത്തുകളില് ചെറുതല്ലാത്ത ഒരുപങ്ക് റാണിയുടെ കുട്ടുകാര് ആണ് .... നല്ല കുട്ടുകാര് ,നാട്ടിന് പുറത്തിന്റെ നന്മകള് നിറഞ്ഞ സൌഹൃദം ഒരുപടത്മര്ധത ഉള്ളവര് .... തെല്ലും ആര്ഭാടം ഇല്ലാതെ .. യഥാര്ത്ഥ സൌഹൃദത്തിന്റെ ആഴവും പരപ്പും സുക്ഷിക്കുന്നവര്....
പക്ഷെ എന്റെ സുഹൃത്തുകളില് എന്നും ഒന്നാം സ്ഥാനം റാണിക്ക് തന്നെ ആണ് ..... അവള് എനിക്ക് സുഹൃത്ത് മാത്രം അല്ല എന്റെ സ്വന്തം അനിയത്തി കൂടി ആണ് . ഞങ്ങള്കിടയില് ഇപ്പോ രഹസ്യങ്ങള് ഒത്തിരി കുറവാണ് ഒരുപക്ഷെ ഈ ലോകത്ത് ഞാന് ഏറ്റവും എക്ഷ്ടപ്പെടുന്നത് അവളെ ആണ് ... എനിക്കുവേണ്ടി പലപോഴും ചിന്തിക്കുന്നത് പോലും അവളാണ് ... ഒത്തിരി പാവം ആണ് ....
ഇപ്പോ നിങ്ങള് കരുതും സൌഹൃതിന്െ്റ കാര്യത്തില് ഞാന് ഭയങ്കര ഭാഗൃവതി ആണെന്ന് ..അറിയാതെ അണെങ്ങിലും എന്നെ കരയിപ്പിച്ചിട്ടുള്ള കുറച്ചു സുഹൃത്തുകളും ഉണ്ടായിട്ടുണ്ട് ... അവരെ കുറിച്ചെന്നും കുടുതല് പറയാന് ഞാന് ആഗ്രഹിക്കുന്നില്ല .....
നിങളുടെ സ്വന്തം
ശലിത .റ്റി .എസ്സ് .
3 comments:
സൗഹൃദം പലപ്പോഴും ഒരു മരുപ്പച്ചയായിരുന്ന കാലമുണ്ടായിരുന്നു...
വറ്റിവരണ്ട ഭൂമിയിലേക്ക്
വേനല്മഴയായി അത് ആര്ത്തലച്ച് പെയ്യുമായിരുന്നു...
പക്ഷേ...ഇന്ന്
ഓരോ സൗഹൃദവും വീണുടയുമ്പോള്...
പെറുക്കിയെടുക്കാനാവാത്ത വിധം ശൈഥില്യമായി
അവ പര്യവസാനിക്കുമ്പോള്....
എനിക്ക് പറയാതിരിക്കാനാവുന്നില്ല...
സൗഹൃദമെന്ന മുള്കീരിടത്തിന്റെ അര്ത്ഥശൂന്യതയെ കുറിച്ച്....
നിന്റെ മനസിനെ ആര്ദ്രമാക്കാത്ത
സൗഹൃദങ്ങള് ഇനിയും കടന്നുവരട്ടെയെന്ന് പ്രത്യാശിച്ചുകൊണ്ട്...
പിന്വാങ്ങേണ്ടി വരുന്നു...എനിക്ക്....
നന്മകള് നേരുന്നു......
ബൂലോകത്തേയ്ക്ക് സ്വാഗതം.
[ബി.പി.സി. യില് ആയിരുന്നല്ലേ? ഞാനും 99-02 അവിടെ ഇലക്ട്രോണിക്സ് ബാച്ചില് ഉണ്ടായിരുന്നു]
നന്നായി എഴുതിയിരിക്കുന്നു.
-സുല്
Post a Comment